zondag 26 april 2009

Aziatisch Nieuwjaar op verplaasting

De week van 13 april is het in Cambodia Khmer New Year, zoals op veel plaatsen in Azie. En om wat uit te rusten zijn we naar Koh Chang geweest, midden in de Songkran ofte het Thais waterfeest dat daar bij nieuwjaar hoort. 

Ook in Cambodia wordt dit gevierd maar veel minder intens. Eerst wilden we naar Rattanakiri of Laos gaan, maar door praktische problemen (geen auto meer kunnen huren,...) ging dit niet door. En dus werd het Koh Chang voor de verandering. We zijn er al een aantal keer geweest, maar het feit dat we daar zeer goedkoop en snel geraken vanuit Cambodia maakt het een beetje een no-brainer in last minute gevallen.
We hebben goed kunnen uitrusten, hebben weer zeer lekker gegeten daar en behoorlijk wat kilometerkes op t brommerke afgelegd terwijl we rond het eiland sjeesden. En tijdens de dagen van het waterfeest hebben ze ons op dat brommerke kletsnat gegoten. Tsja, het is natuurlijk altijd plezanter om Farang nat te maken dan Thai, hoewel ook die er niet aan ontsnapten.


Van kleine waterpistolen tot emmers tot echte vuilbakken van 30 liter vol met water worden er gebruikt. Of ze rijden met pick0ups rond met een 100l watervat achterin, waaruit ze heel de tijd hun kleinere emmers kunnen bij vullen. Het gaat er behoorlijk wild aan toe bij momenten. Maar het is wel plezant, zolang ze geen ijswater gebruiken, want daar krijg je bijna een hartstilstand van, shit, da's verschieten ieder keer. 


Songkran is trouwens ook de periode in Thailand dat er gigantisch veel gedronken wordt en dat in combinatie met brommers, wagens en overwachte of soms ongewilde wateraanvallen zorgt voor een enorm piekmoment in verkleersongevallen en doden.



zondag 19 april 2009

Kan ik een betalingsbewijsje krijgen?

Het moest er van komen, mijn eerste boete in Siem Reap is een feit. Hoewel ze hier de buitenlanders nogal gerust laten (niet zoals in Phnom Penh waar elke reden goed is om 5 tot 20 dollar te vragen aan elke passerende Barang) was er de laatste tijd verscherpte controle op helmdracht, op verplichte spiegels,...
Tijdens ons tripje in Koh Chang om Khmer New Year te ontvluchten, had mijn meegepakte helm het begeven en ik had hem dan ook daar gelaten. Op mijn eerste (hmmm, oke, niet helemaal...) ritje zonder helm in Cambodja werd ik dan ook tegen gehouden. Nu zou ik kunnen zaniken over hoe oneerlijk het is,... Maar als meneer politie je één dollar boete geeft, wat doe je dan?!
Je vraagt een betalingsbewijsje want je weet dat het maar 3000 Riel mag zijn (4000 Riel= 1$).

De reden hiervoor is dat anders dit geld rechtstreeks in de zakken van de (weliswaar onderbetaalde) politiemensen gaat. En om corruptie tegen te gaan ...
Hun reactie was dan weer om terug moeilijk te gaan doen en mij mijn rijbewijs en eigendomsbewijs van de moto te vragen. Dat rijbewijs had ik mee, weliswaar vervallen. Maar dat eigendomsbewijs niet. Ondertussen was er echter een Khmer met de helm op zijn schoot langs gereden en moest hij alle moeite doen om die tegen te houden. Ik ben dus stillekes en braaf naar de andere agent gelopen en heb mijn boete betaald. Alles met de glimlach, aangezien zij beleefd en joviaal bleven en de 10-tallen Khmer rondom mij er veel plezier in hadden om een Barang op het boekje te zien gaan. 
En morgen dus op zoek naar een nieuwe helm.

Nieuw hek met dank aan onze inbreker.

Nadat er een twee weken geleden werd ingebroken bij ons, gelukkig met weinig dingen ontvreemd, hebben onze buren en eigenaars van ons huis dadelijk actie ondernomen.
Er kwam binnen het uur een nieuw slot op onze deur (binnen de 5 minuten alweer kapot, Chinese makelij) terwijl ze langs het achterraam aan onze spullen waren geraakt. Maar ook dat achterraam werd onder handen genomen.

En de dag erna werd er plots met veel ijver aan ons hek gelast en geslepen. Waar er voorheen gewoon en muur stond van een kleine 2 meter hoog, werd nu een hek met spitse punten langs alle kanten opgezet, waar ze de nieuwste reeks van 'Prison Break' rond zouden kunnen maken.

 En hoe amateuristisch het er soms ook uitziet hier in Cambodja, om binnen de dag een ploeg te hebben die ter plaatse maatwerk maakt en het vrij proper afwerkt en voor een prijs waar je in Belgie alleen van kan dromen, ook dat is Cambodja. Voelen we ons nu veiliger? Ach, ik heb nooit een echt onveiligheidsgevoel gehad en dat is nu ook niet veranderd. Een beetje raar soms en we kijken wat meer uit met het sluiten van onze deuren, maar meer ook niet.