afscheidsparty @ Mikis - 23 juni: the pics!

Of toch alleszins een paar... klik hier voor meer...

goe feestje, goeie muziek, zo mogen er nog meer komen. Maar wacht maar tot onze housewarming!

Huizenjacht, but not as you know it.

Oké, we hebben onze immo-strategie volledig omgesmeten. Aangezien de Khmer niet schijnen door te hebben wat voor huis we zoeken (of niet willen doorhebben), hebben we het geweer van schouder veranderd. Vanaf nu vragen we gewoon aan de expats die we tegenkomen of zij niemand kennen van wie het huis binnenkort vrijkomt. Gisterenavond dus gaan eten in Abaccus, verzamelplaats van de Frans(talig)e expats in Siem reap. En daarna aan de bar beginnen praten (met voor Nadia wat wijn en –hoort goe Jukske- voor mij wat pastiskes) met Renaud, de eigenaar. “Och tuurlijk”, zegt hij – in het Frans dan wel;-)- “je moet eens horen bij Vitorio, een 65-jarige Italiaan. Leuk huisje blijkbaar, goed gelegen,…”. Alleen moeten we hem eerst nog te pakken krijgen, want met die telefoonmaatschappijen hier is dat allemaal niet evident. Dus dat blijven we proberen.
En vandaag, terwijl Nadia hard labeur leverde ben ik naar een vernissage geweest in Hotel de la Paix, een van de meest luxueuze en toch stijlvolle hotels hier. Wat gaan netwerken, samen met Carla Chabert. Resultaat: een uitnodiging voor een feestje op vrijdagavond en mogelijk een huisje. Dat gaan we zaterdag bekijken. En zo blijf ik ook wat bezig.
Iets anders. Aangezien een hotelkamer niet voorzien is op kleren voor twee jaar, zijn we dus ook al op zoek naar een leuk kastje. Met dat kastje loopt het echter nog niet zo vlot, Ikea vind je hier niet en de kant en klare Khmer meubelen zijn veel te opzichtig. Dus dat wordt laten maken, alleen, dan moet je nog wel uitgelegd krijgen wat je juist wil.
Soit, wegens grote honger gaan we nu eten, dus het vervolg is voor een andere keer!

Groeten,
Stef

PS: Effe nog vermelden dat de Jean inderdaad een van de eerste van de maten was die een reactie heeft gepost (en nu allemaal gaan kijken naar die keuken bij Lien en Van Hulle;-)

belangrijke rechtzetting!

Even een belangrijke mededeling voor m'n broer en andere dromers: hier wordt wel degelijk gewerkt... Afin, toch door de helft van ons...
Gisteren en vandaag op veldbezoek geweest in Kampong Cham, op 4 uur rijden van hier (o.a. naar een pilootschooltje en een lerarenopleiding die we daar ook ondersteunen), en deze namiddag heeft Mikis mij proberen inwijden in de geheimen der budgetten en boekhouding van m'n project... pff, ga nog wat overuren mogen kloppen de komende maanden om mij in te werken. Maar aangezien m'n ventje me volgende week in de steek gaat laten heb ik daar alle tijd voor ;-)
Vandaag m'n eerste motorijles achter de rug, ik vrees dat de hele nachtmerrie zoals bij de autorijlessen zich gaat herhalen... Amai, wat heb ik al spijt dat we dat ding gekocht hebben... maar ja, de vrijheid lonkt, dus zal maar even op m'n tanden bijten zeker?
Afin het zullen nog harde werkedagen worden en echt spannende foto's hebben we nog niet getrokken (de laptop is nog niet overgedragen naar mij, vanaf volgende week zal ik foto's van m'n bureau doorsturen, kwestie van toch een beetje bewijsmateriaal te leveren...)
Ondertussen heeft stef hier naast mij al een passionfruitcheesetaartje voor zich staan, en ik denk dat ik me moet haasten om er een hapje van mee te pikken...
dikke kus, Nadia

Een specialleke voor Patrick V!

Eerste les: hoe laat ik een reactie achter op de blogspot van Stef & Nadia (Misschien ook handig voor de maten van Grimbergen die of te veel werken of hunne weg nog niet gevonden hebben).

Je klikt gewoon onder de Blog-post (ofte onze tekst) op reacties. Daar kan je de reacties lezen die mensen al op die post hebben achtergelaten én daar kan je ook een nieuwe reacties aanmaken en uploaden. (Waar die Chinese tekens vandaan komen snap ik niet echt hoor PV, maar, ge zijt wel de eerste van de redactie die iets laat horen.

Daarnaast komen hier de beloofde eerste foto's van ons hotelleke.

En daarna laat ik de blog aan Nadia want ze heeft haar broertje iets duidelijk te maken.

Groeten en tot de volgende,

Stef

Grimbergen Rulezzz!

Jawel, na verzameld Limburg en een eervolle vermelding voor Daan Vens (wat was jouw blogadres ook alweer?) die nipt vierde eindigde in de reactie-race, is Grimbergen nu aan de beurt. Er is trouwens een zeer simpele reden voor die technologische voorsprong voor Limburg: aangezien er in die provincie niets gebeurt, moeten ze hun venster op de wereld dan maar op het world wide web gaan zoeken;-)
Maar ondertussen heeft dus ook mijn familie de weg gevonden, nu de rest nog...
Nadia is twee daagskes weg op scholenbezoek op het platteland en er was geen plek meer voor mij in de jeep, dus ben ik nu aan het doen wat iedere goeie huisvrouw moet doen: de was wegbrengen naar de laundry, een boodschappenmandje voor de brommer zoeken en dan lekker gaan eten en aan het zwembad gaan liggen met een pintje.
Dat hadden we trouwens nog niet verteld, we zijn zondagavond uitgetrokken bij Veerle en ingetrokken in een zeer mooi hotelleke met zwembad dat de volgende twee maanden Nadia (en ook nog effe voor mij) haar huis zal worden.
T was wel een beetje ne zware verhuis, aangezien we de zaterdagnacht ons eerste (en blijkbaar ook een van de betere als je de rest mag geloven) expat-feestje hebben gehad. De Belgen hebben het feest in gang geschoten, draaiende gehouden (ook letterlijk, naast DJ Mikis(BEL) waren er ook fantastische momenten bij DJ Bettini(BEL)) en afgesloten om half zes s morgens.
Wel met de te verwachten enorme kater tot gevolg.
Oke, de rest van het verhaal volgt later, nu eerst de inwendige mens gaan versterken met rijst of noedels. Gisteren trouwens ook nog zalig Indisch gaan eten, ja, ik heb de frieten van t Falconplein nog niet gemist!

Stef

Amok in Cambodja

Ondertussen hebben we een leuk WIFI-plekje gevonden, de 'Singing Tree', leuk en lekker restaurantje met een heerlijke tuin, en net een overheerlijke zaterdagbrunch achter de kiezen, met veel fruit...

De huizenzoektocht gaat nog steeds voort... We hebben al een voorlopige oplossing in petto voor 't geval dat we ons droomhuis niet vinden voordat Stef terug naar België moet. Blijbaar is er een leuk hotelletje (met zwembad ;-) ) vlakbij de College waar ik werk, waar ik me misschien ga settelen totdat we ons huisje gevonden hebben...

Gisterenavond het 'nachtleven' in ons dorp gaan uittesten, gewoon in een heel trendy cafeetje beland met goeie cocktails samen met Carla (uit Grimbergen), Mikis en Marijke. Maar om 1u lagen we al flink in ons bedje, wegens jetleg die nog wat op ons weegt.

De 2 werkdagen zijn redelijk rustig verlopen, Mikis heeft zelf nog veel werk en laat me altijd wel wat vroeger vertrekken ;-) Gisteren onze eerste fieldvisit gedaan, naar één van onze pilootschooltjes waar de leerkrachten met computer gaan werken... Het schooltje had speciaal een generator aangeschaft voor de stroom, want die is in de verste verte niet te bespeuren. De school lag immers in een floating village op het Tonle Sap meer (de school drijft dus ook...).

Ondertussen vragen jullie je ongetwijfeld af of wij nu echt zo'n amokmakers zijn... awel, we zijn vooral amokboefers... Amok is immers het nationale gerecht hier, meestal met vis. Den deze hier heeft stef gisteren gegeten in ons stamrestaurantje 'Singing tree', behoorlijk spicy deze keer...

En wie heeft er nu een pint verdient? De eer gaat uiteraard weeral naar een Limburgse, nl. ons Hilde, met een neuslengte voorsprong op ons Caroline, ook al uit Limburg, en op de derde plaats ons Nele, geloof het of niet, zo limburgs als 't maar kan zijn ;-) En wie durft nu nog beweren dat Limburgers achterlijk zijn?? Heb nog geen enkele grimbergenaar een reactie zien achterlaten (of hebben ze de weg naar onze blog niet eens gevonden?)

Sebiet gaan we hier de omgeving wat verkennen met onze dream (stef heeft 't contact laten aanstaan vannacht, dus batterijen wat opladen door rond te toeren) Vanavond afscheidsparty in de mega-openvilla van Mikis en Marijke (en Mikis is DJ, dus dat wordt shaken geblazen). Dadelijk misschien toch maar eens een zwembad opzoeken, want 't is weer ondraaglijk plakkerig heet vandaag...

Nadia

Onze nieuwe Dream

Jawel, twee dagen hier en blijkbaar al een snelheidsrecord gebroken. Nee, een huisje hebben we nog niet, hoewel dat ook wel leuk zou zijn. Nee, ons snelheidsrecord is met iets anders. Iedereen die mij een beetje kent weet hoe een hekel ik heb aan het afhankelijk zijn van anderen voor vervoer. En aangezien je hier als toerist geen brommer kan huren, zijn we ons gisteren dan maar een splinternieuwe Honda Dream 125 cc gaan kopen. Wel grappig dat je met een hoop cash geld bij de Honda dealer kan binnen stappen en 10 minuten later gewoon buiten rijden met een scooter. Rijbewijs? Niet naar gevraagd. Verzekering? Bestaat hier niet. Taks en nummerplaat? Dat vraag je al of niet aan wanneer het je uitkomt of anders helemaal niet.
We zijn wel plat in het begin van het tweede regenseizoen toegekomen. Blijkbaar is er eerst een soort voorbode (het eerste regenseizoen, dat enkele weken duurt) en dan is er weer enkele weken droogte. Vanochtend dus ook al dadelijk een deftige regencape gaan zoeken, nadat ik Nadia aan de schoolpoort was gaan afzetten met m’n brommertje. Zij met een dunne regencape die we nog hadden van vorig jaar, ik in T-shirt en korte broek. Volledig doorweekt, maar Nadia was wel min of meer op tijd.
Oke, ga me nu effe bezig houden met verder zoeken naar een leuk huisje. Hoewel dit toch moeilijker blijkt dan we eerst dachten. De combinatie van een goeie ligging, een deftige prijs en een leuk huisje met gastenkamer, fijn terras,… is niet eenvoudig te vinden. En dan mag je het ook nog helemaal gaan herinrichten, want de meubels die je er bij krijgt zijn meestal alles behalve stijlvol te noemen. Jaja, smaken verschillen niet zo’n klein beetje.

Tot de volgende blog en een pint voor de eerste die ontdekt hoe je reacties kan achterlaten op de blog!!

Stef

zweten en puffen!

Vandaag na een trip van bijna 24 uur aangekomen, en 't is hier nog warmer dan we dachten. Dus uitgebreide blogverhalen moeten jullie vandaag ook weer niet verwachten ;-)
We zijn voorlopig ingetrokken bij mijn collega Veerle, in een zeer schoon tradioneel Khmer-house... Maar we willen toch zo snel mogelijk ons eigen stekje vinden... Het huis van Mikis blijkt echt wel op 20 minuten met de brommer van 't centrum, dus toch niet zo ideaal...
Het stikt hier trouwens van de beesten en dus ook van de spinnen blijkbaar (die joekels lopen blijkbaar toch in huis rond, vorige had Mikis zelfs een tijdelijk huisdier van 2 meter lang in de tuin... euh ja een slang dan geen spin...)
Morgen dus m'n eerste werkedagje, ben eens benieuwd...

Ondertussen al een paar kiekjes van het huisje waar we nu logeren (bij collega Veerle), eigenlijk ons droomhuis, maar Veerle gaat pas weg in januari, dus dan moeten we nog wat geduld hebben...

Khmer Style Party in de Puller!

Afscheid nemen van de vriendjes en vriendinnetjes op 8 juni in the Puller...

Veel tijd voor een uitgebreid verslagje hebben we niet want het is volop inpaktijd! Overmorgen zijn we immers weg... Maar de pics spreken voor zich... Kijk maar eens!