Zoals de meesten onder jullie weten zijn we principieel tegen discoparty’s, en nog principieler als er nog eens een dresscode aan verbonden is. Maar voor ons Carla en Veerle in PP maakten we graag een uitzondering en zijn we gedurende de week ervoor elke avond gaan shoppen in Siem Reap en heb ik ongeveer alle kitscherige khmer kleren gepast die ook maar enigszins een klein beetje in de buurt van disco kitch kwam. Aan discozonnebrillen uiteraard geen gebrek.
Maar aangezien de lokale kledingmarkt op maatje 32 van kindvrouwen is afgestemd, zijn we dan toch maar naar PP vertrokken zonder een outfit. PP is gelukkig een paar grote overdekte markten rijk met een overvloed aan kitschkleren waar ze in Siem Reap enkel maar van kunnen dromen. Nadat stef zich voorzien had van een outfit volgens de definitie van een 70’s disco rollerboy, vonden we een kraampje met glitterjurken om van te verblinden. Onder luid gegibber van de khmer girls de meest disco-achtige, met punten in verschillende lengtes van onder, gepast en gekocht voor slechts 8 dollar. Hieronder onze voorbereiding in onze hotelkamer: disco rollerboy stef en discoqueen Nadia Glitter.
Vorige week zondag zijn we na 3 pogingen eindelijk eens op uitstap naar Phnom Kulen geweest (je moet er namelijk voor half 11 de ticketloketten voor de tempels passeren anders laten ze je niet meer naar Phnom Kulen rijden, zo'n twee uur van Siem Reap) Phnom Kulen is, zoals het woord zegt (Phnom betekent 'Berg') een berg, en een Angkor site en (Ex)-Khmer Rouge terrein. De haakjes omdat er geruchten zijn dat de ticketopbrengsten nog steeds in Khmer Rouge-zakken terecht komen. Er zijn 1 000 linga’s (stenen penissen) in de rivierbedding te bewonderen,
vruchtbaarheidsymbolen waar we dan over gewandeld zijn, je weet maar nooit of dit misschien ooit van past komt ;-) 
Op de terugweg nog eventjes de gratis-na-5pm-toegang van Angkor Wat meegepikt, en - weliswaar aan de achterkant - helemaal met de brommer tot aan de ingang van de tempel mogen rijden. Terwijl wij ons vermaakten in de tempel, vermaakten apen zich met onze brommer. Spiegels op 'ne brommer dat hadden ze nog nooit gezien precies (en aangezien Khmer hun brommerspiegels in de badkamer zetten, dus ook niet verwonderlijk). 
Afgelopen week stonden de avondlijke uitstappen, vooral voor stef, in het teken van het jaarlijkse fotofestival met projecties en tentoonstellingen, op verschillende artyfarty plekken in ons stadje. Ik had nog een bezoek van VVOB’s raad van beheer op het programma staan, avondenterainement voor de Belgische delegatie inbegrepen, met een fotofestival Party vrijdagavond in het FCC. En dat was het dan weer, de hoogtepunten van ons Cambodjaans leventje van de laatste weken, dus jullie zien, zoveel valt hier niet te beleven ;-) Met een beetje geluk mogen we volgende week een weekje naar Bangkok met de VVOB’ers voor een UNESCO conferentie, maar met de toestanden daar, ziet het ernaar uit dat dit 'feest' afgelast (of misschien uitgesteld) gaat worden!
Groetjes
Nadia
Ik heb me gisteren namelijk de twintigste zonnebril gekocht sinds ik hier ben en dat verdient een feestje! Voor je denkt, "shit dat moet hem veel kosten" en "hoe kan dat, 20 zonnebrillen", even een woordje uitleg. Mijn zonnebrillen hier worden eerst en vooral intensief gebruikt (dag in dag uit, op de moto, in de helm, in de zon en tegen de regen), maar dan nog is 20 veel natuurlijk. Wel, alle 20 waren het namaak brillen van tussen de twee a drie dollar die zogezegd van Ray Ban, Scott, Gucci,.. waren hoewel ze er exact hetzelfde uitzien. En die plastic brillen breken makkelijk onder druk, zoals in een helm. Dus dacht ik gisteren, laat ik mij nog eens een metalen exemplaar kopen en dat heb ik dan ook gedaan, twee zelfs. Eentje van een illuster Chinees merk maar met een logo dat nogal op Armani lijkt en dan de tweede, die ik u niet wil onthouden. Op de bril staat duidelijk Ray Ban, maar de naam op het bijhorende papiertje was de max, waarschijnlijk de Chinese manier om beschuldigingen van namaak te weren. Maar kijk vooral zelf. 
