Oke, het vervolg van mijn avontuur. Maar eerst wil ik toch zeggen dat het fijn is om af en toe de maten es te horen (is het via facebook, mail of op onze blog). En ik heb de indruk dat ze ook de weg naar de blog terug hebben gevonden de laatste tijd, nu er weer wat meer op staat.
Over de weg terug vinden gesproken...
Zoals gezegd waren we dus te laat vertrokken voor het laatste deel van onze trip tussen 'Prasat Preah Kahn of Kampong Svay' (een mondvol, ik geef het toe) en Siem Reap via Prasat Beng Melea.
Na enkele rivierpassages die we zeer voorzichtig probeerden te nemen, ik was s morgens namelijk al blijven vast zitten in een modderplas die veel gevaarlijker was dan hij er uit zag. We waren dus min of meer gewaarschuwd over de hardheid van de trip. Maar die rivierpassages liepen wat traag, maar wel goed af. En terwijl ik op de gps zo goed mogelijk de 'Old Angkor Highway' probeerde te volgen kwamen we na 3u rijden en 35km op een punt dat we alleen linksaf konden waar we volgens de gps rechts hadden gemoeten. Nu weet die gps natuurlijk ook niet alles, dus wij maar links gevolgd. Ook omdat het al wat donkerder begon te worden en we wat wilden voortmaken. Fout natuurlijk, want haast en spoed waren ook hier niet goed. Na een uur ploeteren door wat in de verste verte niet meer op een weg leek, het was eerder 2 zeer diepe geulen, gemaakt door ossekarwielen met zeer veel hoog gras over en rond. Zo diep dat onze motos er zich constant in vast reden en stil vielen en Scott er regelmatig ook bij viel. Toen ik hem op een bepaald moment dan ook niet meer hoorde volgen, was het niet met een gerust hart dat ik terugkeerde. Hij was echter niet gevallen deze keer maar was wel met een zorgelijke blik naar zijn leenmoto aan het kijken: startmotor kaputt!
Ondertussen was ons water al effe op en het duwstarten van een crossmoto op zo'n ondergrond
werd dan ook snel een helse kwelling. Na een tijdje deden we aan pullstarten (koord achter mijn moto en dan trekken maar), maar ook dat was allesbehalve evident daar. Het werd zo erg dat we besloten om de moto te verstoppen achter een boom, alsof daar in de volgende maanden een levende ziel zou langskomen! Dan een poging om met 2 op een moto daar weg te raken, maar na een zeer onzachte botsing tussen een verborgen boomstronk en mijn scheenbeen (Godzijdank voor de crossbotten) ook dat maar opgegeven. Enige mogelijkheid op dat moment (5h20pm) was om een kampeerplaats te zoeken voor onze hangmatten en zonder eten of drinken te gaan slapen om de volgende ochtend opnieuw te beginnen.
(Shit dat loopt hier maar uit, deel 3 morgen, k ben wat moe na mijn werkendag van 16u)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten