Samen met Scott, een Australisch doctoraatsstudent die hier al behoorlijk wat tijd heeft doorgebracht vertrok ik op vrijdagochtend naar Kompong Thom om vandaar door te rijden naar Sambor Prei Kuk, een -blijkbaar- zeer mooie tempel. Alleen wegens wat kleine problemen met Scott's moto te laat vertrokken en net tot daar geraakt om 6 uur. En dan terug want het was donker en dan kan je niet veel meer zien natuurlijk.
De dag erna dan via Stoung en zonder de verwachte 3e en 4e man naar het noorden gereden, om 5u lang over grote verhoogde dijken, langs lotusvelden,... naar Ta Seng te rijden. Alwaar we na een laatste anderhalf uur door Saharadiep zand net voor het donker in Ta Seng aankwamen (alweer te laat vertrokken en de nodige reparaties onderweg moeten doen). Daar hebben we dan overnacht in onze hangmatten op de veranda van de plaatselijke schrijnwerker (compleet, of niet zo compleet, met ontbrekende vingers). Een sympathiek manneke die dank zij zijn kennis van het Engels wat geld kan bij verdienen door eten en slaapplaats te voorzien aan die zeldzame toeristen die tot daar geraken.
En vandaar gingen we de dag erna dan de lost Angkor highway doen. Een weg die op het hoogtepunt van het Khmer-rijk alle belangrijkste tempels met elkaar verbond over grote afstand en nu verworden is tot een veldweg en op sommige momenten niet meer dan een ossekarspoor of zelfs nog minder.
Doordat we persé een derde en vierde kleine tempel wilden vinden en bekijken, ook deze keer weer te laat vertrokken voor het laatste en zwaarste deel van de trip die normaal die avond had moeten aflopen.
.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten