Omdat ik van Nadia de opmerking kreeg, “de mensen gaan weer denken dat ik hier niet werk, met al die zwembadfoto’s,… en van u weten ze al dat ge hier niet werkt”, hierbij dus het verslag van deze week.
Nadat ik erin geslaagd was om een deel van het huis zonder electriciteit te zetten én het slot van onze terrasdeur kapot te krijgen ben ik dan maar gaan aankloppen bij Momm, onze Khmer buurvrouw met de vraag of zij een slotenmaker en een electricien kende die goed werk levert. “Moment” zei ze en een uur later stond daar een slotenmaker en nog eens een uur later de electricien.
Het slot was gefikst op een uurtje ,weliswaar niet echt fantastisch, maar we kunnen weer naar buiten. De electricien bekeek het probleem, zag dat wat wij voor een gedeeltelijk doorgebrande leiding namen (de buitenlamp, een stekkerdoos en 2 binnenlampen op een lijn die niet meer werkten) eigenlijk gewoon een kapotte TL-lamp was, een stekkerdoos die nog nooit gewerkt had en één lamp die ik slecht had aangesloten en één die in de socket slecht ineen zat.
Nu er toch een –blijkbaar degelijke- electrieker in huis was maar van de gelegenheid gebruik gemaakt en gevraagd of hij kon helpen om nog wat extra leidingen te trekken, extra lampen te hangen,…
De dag erna er dus aan begonnen. Hij had wel een –degelijke- assistent gestuurd die dan weer een assistent mee had die dan weer te dom of te lui was om te helpen donderen, maar na anderhalve dag werkte alles zoals het hoorde. Toen onze buurvrouw dan binnen kwam ontlokte de aanblik van al onze nieuwe lampen haar de –nu al- legendarische woorden: “Look like Kristmashappinewyear” terwijl ze alweer naar buiten giechelde.
De dag erna kon ik beginnen met de té opvallende leidingen bruin te schilderen. En als echte werkmens is er natuurlijk niets beter dan een goed Belgisch pintje om op dreef te blijven. En laten ze in onze supermarkt nu toch geen Stella Artois hebben staan aan iets van een 70 eurocent per blikske, ge kunt er niet voor sukkelen.
Heel die tijd was Nadia op de college bezig geweest met haar budgettten- en activiteitenplanning en aangezien op de middag doorwerken niet voldoende was geweest om alles klaar te hebben, heeft ze dus zaterdag en zondag maar doorgewerkt terwijl ik met die leidingen bezig was.
Ondertussen wel nog effe naar collega Walter geweest voor een soort van mini-avant premiere house warming – de echte is door omstandigheden- uitgesteld. Daar bleek dat Walter naast een mens met fijne muzieksmaak, ook een meester is in het maken van cocktails die niet alleen zeer lekker zijn, maar ook quasi dodelijk.
Wat ons eraan herinnert dat volgende week onze house-warming op kalender staat, dus we weten weer wat te doen ;-)
Nadat ik erin geslaagd was om een deel van het huis zonder electriciteit te zetten én het slot van onze terrasdeur kapot te krijgen ben ik dan maar gaan aankloppen bij Momm, onze Khmer buurvrouw met de vraag of zij een slotenmaker en een electricien kende die goed werk levert. “Moment” zei ze en een uur later stond daar een slotenmaker en nog eens een uur later de electricien.
Het slot was gefikst op een uurtje ,weliswaar niet echt fantastisch, maar we kunnen weer naar buiten. De electricien bekeek het probleem, zag dat wat wij voor een gedeeltelijk doorgebrande leiding namen (de buitenlamp, een stekkerdoos en 2 binnenlampen op een lijn die niet meer werkten) eigenlijk gewoon een kapotte TL-lamp was, een stekkerdoos die nog nooit gewerkt had en één lamp die ik slecht had aangesloten en één die in de socket slecht ineen zat.Nu er toch een –blijkbaar degelijke- electrieker in huis was maar van de gelegenheid gebruik gemaakt en gevraagd of hij kon helpen om nog wat extra leidingen te trekken, extra lampen te hangen,…
De dag erna er dus aan begonnen. Hij had wel een –degelijke- assistent gestuurd die dan weer een assistent mee had die dan weer te dom of te lui was om te helpen donderen, maar na anderhalve dag werkte alles zoals het hoorde. Toen onze buurvrouw dan binnen kwam ontlokte de aanblik van al onze nieuwe lampen haar de –nu al- legendarische woorden: “Look like Kristmashappinewyear” terwijl ze alweer naar buiten giechelde.
De dag erna kon ik beginnen met de té opvallende leidingen bruin te schilderen. En als echte werkmens is er natuurlijk niets beter dan een goed Belgisch pintje om op dreef te blijven. En laten ze in onze supermarkt nu toch geen Stella Artois hebben staan aan iets van een 70 eurocent per blikske, ge kunt er niet voor sukkelen.
Heel die tijd was Nadia op de college bezig geweest met haar budgettten- en activiteitenplanning en aangezien op de middag doorwerken niet voldoende was geweest om alles klaar te hebben, heeft ze dus zaterdag en zondag maar doorgewerkt terwijl ik met die leidingen bezig was.
Ondertussen wel nog effe naar collega Walter geweest voor een soort van mini-avant premiere house warming – de echte is door omstandigheden- uitgesteld. Daar bleek dat Walter naast een mens met fijne muzieksmaak, ook een meester is in het maken van cocktails die niet alleen zeer lekker zijn, maar ook quasi dodelijk.Wat ons eraan herinnert dat volgende week onze house-warming op kalender staat, dus we weten weer wat te doen ;-)
1 opmerking:
Amai zeg, dat huisje ziet er precies niet slecht uit, ik wou bijna dat ik kon afkomen naar de housewarming... :)
Een reactie posten