Verslag van vorig weekend - BBQ bij Carla en andere beestenverhalen.

De meeste uit Grimbergen kennen misschien nog wel Carla Chabert, dat blond meisje met haar "witte bottekes" dat enkele jaren geleden spoorloos verdween en door niemand meer is terug gezien sinds. Wel, zij zit dus ook in Siem Reap, waar wij zitten. En aangezien het weerzien hartelijk was, had ze ons en de andere Vlamingen hier uitgenodigd voor een BBQ in haar appartementje. De andere Vlamingen, dat zijn dus Carla zelf natuurlijk, Veerle (ook al van gehoord zeker), Mikis & Marijke (die gisteren vertrokken zijn voor 3 weken Indonesie voor ze naar Antwerpen terug trekken), Walter (ook ne nieuw gearriveerde hier, zoals wij) en Geert van de Red Piano (die er niet bij was wegens voor 3 maanden terug naar Belgie). Nen BBQ hier is trouwens niet zoals in Belgie, daar ga je naar de Colruyt of den Delhaize en pakt enkele schotelkes met BBQ-mix en klaar is Kees. Nee, hier ga je rauwe scampi's halen op de markt, ga je een beetje verder ongekuiste inktvissen (met dank aan Veerle voor het kuisen daarvan;-) kopen, kippenbillen van een grote hoop, ander vlees die naam waardig dat je ook nog op een BBQ kan leggen, daar moet je bvb niet op hopen,..

Soit, door het kuisen tussendoor van alles hebben we ruim tijd gehad om te tetteren en te drinken, dus t was een zeer gezellige boel (zie ook de foto's!). En daarna, tsja het was weekend, gingen we nog even naar Bar street gaan. Vlug eerst onze rugzak bij Veerle thuis gaan zetten, die we dan de dag erna gingen komen halen aangezien we Walter gingen helpen verhuizen. En dan de stommiteit gemaakt om in het donker bij Veerle de keuken in te lopen. Waar ik plots iets voelde onder mijn voet, het licht aangedaan om te zien wat het was... En dan verschieten, ik was gewoon op een schorpioen van een 6-tal centimeters gaan staan! Het venijn was niet eens dood, maar had gelukkig niet de kans gekregen om te steken. Vanaf dan maar beter uitkijken (heb de dag erna trouwens nog een gevonden in Veerle's keuken, ik begin blijkbaar al een instinct te krijgen voor schorpioenen). Erna is het nog zeer leuk geworden in de diverse bars, de Vlamingen hebben weer een gat in de nacht gedanst en daarna als een blok in slaap gevallen.

Et voila, au prochain!

Stef